i wilka złapać może.

Z racji tego,że dzieci moje sztuk dwie,przeziębione i markotne,postanowiłam zabrać je na plac zabaw.
Pod blok.Upał nieziemski jak na 11 rano jakieś pewnie 20 stopni,krótki rękawki,piasek wręcz palił.Lekki wiaterek.Słowem przyjemnie.
Na placu ze dwie matki i dwie babcie,z pociechami.Sadzam ja niemowlę na środku piaskownicy,starszy pobiegła na huśtawki.Niemowlę towarzystwem wcale nie zainteresowane (nie,że aspołeczne,taki etap po prostu).Zainteresował go piasek,sobie łapą merda,chwyta,zdziwione że się przesypuje,ręka do buzi,ale matka zareagowała (zdziwko,co ? : ) )

Zirytowałam się.Na szczęście owej Pani,dziecko moje zrobiło się senne.Poległo w mych ramionach.
– Pani zimno mu w tym krótkim rękawku (Pani w bluzce na naramkach,dziecko pod jej opieką w swetrze i czapce lat pewnie z 5)
– On zahartowany jest,słońce świeci,niech się wygrzewa.
Usłyszałam tylko takie jakieś tssssy.
O ja pierdzielę się poczułam jak gwiazda estrady.Całe zainteresowanie na mnie i niemowlę.
Ja wiem że zabierając niemowlę na plac zabaw szału w nim nie wzbudziłam,ale poszło na powietrze między ludzi.Na prawdę niepotrzebne te wszystkie emocje.Niemowlę co najwyżej podąża wzrokiem za innymi dziećmi,ewentualnie piaskiem się dziwi,na prawdę nic wielkiego.
Pani poczeka aż ja z raczkującym niemowlęciem przyjdę i go po kolanach na piach puszczę.
Oj wtedy to mnie Pani milionem uwag zasypie.No jak niemowlę na piasku ? po kolanach ?

Po 30 min wróciliśmy do domu,bo słonce zbliżało się do zenitu.Dzieci zadowolone,młodsze spało aż miło.
A ja zadowolona,że znowu mam temat na dzisiejszy post.
Niemowlę w piaskownicy wzbudza tyle samo kontrowersji co psia kupa.A przecież ładniejsze i nie szkodzi 🙂

pozdrawiam
L.